domingo, 18 de noviembre de 2012

CANDO UN AMIGO SE VAI.



O pasado martes, para máis martes e trece, fixemos a despedida dun dos nosos actores e, por enriba de todo, amigo: Miguel Ángel Gil. Fóísenos para a súa terra: Valencia, que prestáranolo dende o principio do curso pasado.
Durante ese ano de convivencia, atopamos en Miguel a unha gran persoa e a un bo actor. Este ano, en plena confirmación do noso grupo como unha realidade, as circunstancias do destino afástano de nós.
Dedicamos unha boa parte do tempo da clase, a facerlle unha sinxela pero sentida homenaxe. Por alí pasaron textos –destacando especialmente as dúas poesías que lle fixo Aldara-, cancións, play-backs, e, sobre todo, a nosa gratitude polos bos intres compartidos.   
Só desexamos que non se esqueza da xente do grupo de teatro que aquí tivemos o pracer de gozar da súa compaña durante estes meses:  Germán, Alba, Elena, Javier, Paloma, Alejandra, Carla, María, Borja, Mairea, Laura, Aldara y Willy.
Con nós quedarán, para a historia, as súas sete representacións. Pero para os nosos corazón, ficará sempre o seu recordo.


Boa viaxe e ata sempre, compañeiro.     

E como remate, a letra dunha canción de Alberto Cortez. Espero que sexa do teu agrado. Por certo, como atención especial, vou poñela en castelán.

CUANDO UN AMIGO SE VA. 


Cuando un amigo se va
queda un espacio vacío,
que no lo puede llenar
la llegada de otro amigo.
Cuando un amigo se va,
queda un tizón encendido
que no se puede apagar
ni con las aguas de un río.
Cuando un amigo se va,
una estrella se ha perdido,
la que ilumina el lugar
donde hay un niño dormido.
Cuando un amigo se va
se detienen los caminos
y se empieza a rebelar,
el duende manso del vino.
Cuando un amigo se va
galopando su destino,
empieza el alma a vibrar
porque se llena de frío.
Cuando un amigo se va,
queda un terreno baldío
que quiere el tiempo llenar
con las piedras del hastío.
Cuando un amigo se va,
se queda un árbol caído
que ya no vuelve a brotar
porque el viento lo ha vencido.
Cuando un amigo se va,
queda un espacio vacío,
que no lo puede llenar
la llegada de otro amigo.

No hay comentarios:

Publicar un comentario